straf

straf¹{{/term}}

〈de〉

1 [m.b.t. een kind, een mindere] punition 〈v.〉

2 [juridisch]peine 〈v.〉

♦voorbeelden:

1   een straf kwijtschelden • lever une punition

     straf stellen op iets • sanctionner qc.

2   〈leger〉 een disciplinaire straf • une sanction disciplinaire

     tot de maximale straf veroordeeld worden • être condamné au maximum

     een zware straf • une peine sévère

     een straf opleggen • prononcer une peine

     zijn straf uitzitten • purger sa peine (en prison)

     op straffe van • sous peine de

————————

straf²{{/term}}

〈bijvoeglijk naamwoord, bijwoord〉

1 [streng] 〈bijvoeglijk naamwoord〉 sévère; 〈bijwoord〉 sévèrement

2 [geconcentreerd; krachtig] 〈bijvoeglijk naamwoord〉 fort; 〈bijwoord〉 fortement

3 [strak, stijf] 〈bijvoeglijk naamwoord, bijwoord〉 raide

♦voorbeelden:

1   straffe taal • langage sévère

     iets straf aanpakken • ne pas y aller de main morte

2   straffe koffie • du café fort

Deens-Russisch woordenboek. 2015.